تعیین غلظت استرهای فتالات در آب های بطری شده تحت شرایط مختلف نگهداری

بر اساس تحقیقات انجام شده، غلظت استرهای فتالات در آب‌های بطری‌شده می‌تواند تحت تأثیر شرایط مختلف نگهداری تغییر کند. استرهای فتالات مواد شیمیایی هستند که ممکن است از ظروف پلی اتیلن ترفتالات (PET) به آب داخل بطری‌ها مهاجرت کنند و نگرانی‌هایی در مورد اثرات بالقوه آن‌ها بر سلامتی وجود دارد.
یک مطالعه نشان داده است که دمای بالا و افزایش مدت زمان نگهداری می‌توانند تأثیر بیشتری بر مهاجرت استرهای فتالات داشته باشند. به عنوان مثال، دی‌اتیل هگزیل فتالات (DEHP) در بطری‌های آب آشامیدنی که در معرض ۱۵ روز نگهداری در دمای انکوباتور (۴۲°C) و ۷۵ روز نگهداری در دمای انکوباتور (۲۵°C) قرار گرفته بودند، به ترتیب ۳۳/۱۰ و ۶۲/۹ ppb و بالاتر از حد مجاز بود¹. این نتایج تأکید می‌کنند که استفاده از ظروف PET برای بسته‌بندی آب‌های بطری‌شده جهت نگهداری در دمای بالا و زمان نگهداری طولانی مدت مناسب نیست.
برای تعیین غلظت استرهای فتالات در آب‌های بطری‌شده، نمونه‌های آب در شرایط مختلف نگهداری شده و سپس استرهای فتالات پس از استخراج با روش میکرو استخراج مایع-مایع کمک شده با هوا (ALLME) توسط کروماتوگرافی گازی-طیف سنج جرمی (GC-MS) آنالیز و اندازه‌گیری می‌شوند. این روش‌ها به دقت بالایی در تعیین غلظت استرهای فتالات کمک می‌کنند و امکان بررسی تأثیر شرایط مختلف نگهداری را فراهم می‌آورند.